این چه خدای است که توان پاسداری از خانه خود در مقابل سیلی را ندارد؟
در سال ۱۹۴۱ بارانی سیل آسا در مکه بارید که سیل عظیمی راه افتاد و کعبه را هم فرا گرفت.
اما نکته اینجاست که در نسخه های آئین های قدیمی آمده است که سیل نشان از
قهر خداوند و برای از بین بردن کفار! هرچند ما این رخداد را یک رخداد طبیعی
می دانیم؛ ذهن کانکاشگر ما می پرسد: در کعبه ای که جز حاجی و نمازگزار
نیست کدام قهر بر کدام کفار؟ آیا خدا از پاسداری خانه خود ناتوان است؟
داستان ابراهیم و بت ها را یادآور می شویم. ابراهیم شبانه بت ها را با تبر
خورد کرد و در آخر تبر را بر دوش بت بزرگ نهاد، فردای آن روز که آمدند و
او را مقصر شناختند، گفت بت بزرگ اینکار را کرده. سپس استدلال می کند این
چه خدایانی هستند که از خانه و سمبل خود نمی توانند دفاع کنند. همین پرسش
منطقی اینجا مطرح می شود. این چه خدای است که توان پاسداری از خانه خود در
مقابل سیلی را ندارد؟
وقتی در دنیای امروز و با استناد عکس می
بینیم که چنین رخدادی اتفاق افتاده، چه دیدگاهی به ذهن منطقی وارد می شود؟
«آری! این خانه ساختمانی قدیمی بیش نیست.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.