زندگینامه داریوش فروهر
درباره داریوش فروهر چه زیبا نوشته اند : او مردی بود كه از تاریخ آمد و از نسل كوروش كبیر بود. زنده یاد داریوش فروهر و همسرش پروانه اسكندری را به جرات می‌توان مبارزترین و مقاوم ترین سرداران نهضت ملی ایران به شمار آورد .اینان از ابتدای مبارزات آزادی‌خواهانه مصدق تا آخرین لحظات عمر ، بیش از ۵۰ سال در راه مردم مبارزه كردند ، در راه مردم زیستند ، در راه مردم به زندان رفتند ، اما لحظه‌ای از آرمان خود دست بر نداشتند . به واقع تجربه ۵۰ سال مبارزه و تلاش با تمام قوا در راه هدف از داریوش مردی ساخته بود كه امید آزادی‌خواهان به شمار می‌رفت
داریوش فروهر در ۷ دی ماه ۱۳۰۷ در اصفهان به دنیا آمد.تحصیلات ابتدائی را در آن شهر گذراند و پس از آن به همراه خانواده اش به ارومیه رفت . در سال ۱۳۲۱ پدر فروهر به دلیل مبارزه با اشغالگران ، به اردوگاه اسیران جنگی در اراك فرستاده شد . داریوش در سن ۱۵ سالگی در سال ۱۳۲۲ ، در حالیكه دانش آموز دبیرستان ایرانشهر تهران بود با اهداف والای مصدق و نهضت او آشنا شد و چنان دلبسته آن شد كه تا آخر عمر در این راه مبارزه كرد
وی در پیش از انقلاب اسلامی ایران بیش از ده بار بازداشت و زندانی شد. تجربه ۱۵ سال زندگی در زندان، او را سمبلی از مبارزه ساخت تا آنجا که برخی دوستان وی، زندان را خانه دوم او نامیدند
داریوش فروهر در آذرماه ۱۳۲۷ و در سن ۲۰ سالگی به عضویت در گروه مکتب درآمد که هسته مرکزی یک گروه سیاسی ملت‌گرا و مبارز بود. گروه مکتب سه سال بعد در یکم آبان ماه ۱۳۳۰ تبدیل به حزب ملت ایران شد و داریوش فروهر نیز به عضویت در کمیته موقت رهبری این حزب درآمد. او در هفدهم دی ماه همان سال و در سن ۲۳ سالگی به دبیری حزب ملت ایران انتخاب شد و به واسطه فعالیت‌های سیاسی‌اش پس از کودتای ۲۸ مرداد، برای دستگیری زنده و یا تحویل مرده‌اش جایزه تعیین شد
در سال ۱۳۳۸ نیز درحالی که در زندان به سر می‌برد ارتشبد هدایت که گویی حامل پیامی از سوی شاه بود، به او توصیه کرد تا برای همیشه از ایران برود. فروهر اما در پاسخ به او گفت که «زندان را به آزادی دور از وطن ترجیح می‌دهم»
دو ماه پس از آزادی از زندان ، از سوی جبهه ملی كاندیدای مجلس شد اما بازهم در ۱۷ دی ماه به زندان افتاده و تا ۲۵ فروردین ۱۳۴۰ در زندان باقی ماند
سوم اردیبهشت ۱۳۴۰ داریوش فروهر در سن ۳۴ سالگی با یكی از همرزمان خود به نام «پروانه اسكندری» كه او نیز بارها به زندان افتاده بود، ازدواج كرد.پروانه نیز از ارادتمندان راه مصدق بوده و در حزب ملت ایران عضویت داشت و این دو مبارز تا آخرین لحظات عمر برای مردم زیستند و تلاش كردند و در این راه به شهادت رسیدند
سی تیر همان سال او باز هم دستگیر شد و در بهمن ماه هم به دنبال هجوم وحشیانه به دانشگاه در آستانه دستگیری قرار گرفت اما موفق به فرار شد
نیمه اسفند ۱۳۴۱ بار دیگر به دلیل شركت فعال در تظاهرات علیه انقلاب دروغین شاه به زندان افتاد و تا شهریور ۱۳۴۲ در زندان ماند .حالا دیگر همه می‌دانستند كه زندان خانه دوم فروهر است.از این پس او طرحی به نام ایستادگی و كوشش ارائه نمود و با ارسال نامه‌هائی برای دكتر مصدق ، از او برای سازماندهی و چگونگی پیكارهای آینده راهنمائی می‌خواست.سی شهریور باز هم به زندان افتاد و در آبان سال ۱۳۴۵ آزاد شد و در مراسم وفات دكتر مصدق حضوری بسیار فعال داشته و طی اطلاعیه‌ای از مردم خواست به مدت چهل روز عزاداری كنند. جالب است بدانیم که در این سالها وی در دادگاه هم به تمجید از دکتر مصدق پرداخته و حتی به دلیل اهانت رئیس دادگاه به دکتر مصدق، او و همراهانش دادگاه را ترک کرده و از هر دفاعی خودداری کرده بودند و تنها پس از پذیرفتن شرط عذرخواهی رسمی رئیس دادگاه و ثبت آن در صورتجلسه، فروهر و یارانس حاضر به بازگشت به دادگاه شده بودند!
سال ۱۳۴۹ در اعتراض به جدائی بحرین از ایران بازهم به زندان افتاد و دست به اعتصاب غذا زده و تا آستانه مرگ پیش رفت و حدود سه سال در زندان ماند .از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ ضمن تلاش برای نوسازی سازمان‌های مبارزاتی ، به كار وكالت دادگستری هم مشغول بود و در سال ۱۳۵۶ به همراه بختیار و سنجابی طی یك نامه سرگشاده به شاه او را از ادامه سیاست‌هایش بر حذر داشته و به او هشدار داد
داریوش فروهر در ۲۶ دیماه ۱۳۵۷ و همزمان با خروج شاه از ایران، برای ملاقات با خمینی عازم پاریس شد و ۱۶ روز بعد همراه خمینی به کشور بازگشت. او بلافاصله پس از انقلاب، در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ درکابینه دولت موقت به ریاست مهدی بازرگان شرکت کرد و به عنوان وزیر کار در دولت موقت ایران مشغول به کار شد. او حقوقی بابت شغل وزارت دریافت نکرد و با استعفای دولت موقت نیز از فعالیت‌های اجرایی فاصله گرفت
داریوش فروهر همزمان با آغاز پاییز سال ۶۰ به زندان رفت و پنج ماه زندان را نیز در کارنامه سیاسی پس از انقلاب خود به جای گذاشت. بنا به گفته دوستان و همراهان فروهر، این بازداشت پنج ماهه با کاهش ۱۵ کیلویی وزن وی همراه بود
و در نهایت
شب اول آذر ۱۳۷۷ خفاشان شب پرست به منزل داریوش فروهر آمدند.این خانه كه امروزه خانه آزادی لقب گرفته (تهران، خیابان سعدی جنوبی، خیابان هدایت، كوچه شهید مرادزاده، پلاك ۲۲) ، تحت كنترل شدید ۲۴ ساعته وزارت اطلاعات بود اما این جنایتكاران خود از اعضای برجسته وزارت اطلاعات بودند .اینان پس از بیهوش كردن آن دو، با قساوت تمام با ضربات بسیار زیاد چاقو (به گفته پرستو فروهر در گزارش محل ۱۱ بریدگی در اثر چاقو در بدن داریوش فروهر و ۲۴ بریدگی در پیكر پروانه نوشته شده بود ) این دو مبارز بزرگ را به شهادت رساندند و آنان به آرزوی دیرینه خود یعنی شهادت در راه وطن رسیدند آرامگاه این دو عزیز در قطعه ۸۹ بهشت زهرا میباشد
یادشان گرامی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.